Kerstboom
Heel gek, ik voel de laatste dagen iets vreemds in mijn buik … een onverklaarbaar en gelijk ook niet tegen te houden gevoel. Je gelooft het nooit. Een woeste drang: ik wil een kerstboom opzetten.
Hoe kan dat? Het is 7 november. Ik ben helemaal niet zo van de kerst en de kerstbomen. Ga meestal skiën. Die vakantie heb ik zojuist, in overleg met Mark Rutte, afgezegd. Zou dat het zijn?
Heb ik behoefte aan iets leuks? Sprankelende lichtjes? Samen zijn met je gezin en wellicht die 2 gasten? Lekker kneuterig een adventskalendertje, cadeautjes onder de boom, haard aan. Lekker rood wijntje erbij?
Geen idee wat het is maar ik wil een boom. En wie bepaalt voor mij dat je de boom pas na 5-12 mag opzetten? Niemand toch? Lekker patronen doorbreken. Ik houd er van. Komende weken erg druk maar ik ga de challenge met mijzelf aan: voor 5-12 staat ie:-). Hahaha.
Afsluiten en door
Afgelopen weken las ik dat mensen moe worden van corona. Ja! Dat heb ik dus ook. Inmiddels realiseer ik me: doodmoe zelfs. Ik krijg ook vragen. Vragen als: Waarom schrijf jij niet meer? Zit je weer in die hysterie van voor corona? Je hebt het wel weer druk hè?
Ja klopt, ik heb het aardig druk. Mijn agenda is bovennatuurlijk vol. Ik ben daar blij mee. Trots op. Tuurlijk zou een beetje spreiding heel fijn zijn maar dat is nu eenmaal niet zo. Ze willen het allemaal NU. Ik heb trouwens ook 60 % omzetverlies opgelopen in 2020. Dat komt niet meer goed. Dus dan wil je wel.
Gewoon even schelden en weer doorgaan. Elke keer weer. Na elke persconferentie en elk opgerold illegaal feest in de bosjes. Ook moe word ik van mijzelf. Dat ik die jongeren ook nog wel begrijp. En ik begrijp dat mensen zeuren. Alleen ik wil eigenlijk helemaal niet altijd iedereen begrijpen. Gewoon iets of iemand eens lekker ongenuanceerd a-sociaal vinden. Lijkt me heerlijk. Mijn hoofd zit vol. Vol, van het gezeik en het gezeur. Herkenbaar?
Hoezo gezeik?
Het begon al met die mondkapjes. Dringend advies om hem op te zetten. En ja hoor, daar gaan we weer…. talkshow in en uit zaniken, zeiken en discussiëren over het wel en wee van mondkapjes. Werkt het wel? Werkt het niet? Niet bewezen zegt RIVM. Wel waar, zegt een kapper uit Los Angeles. Hij knipt niezend, proestend en (bleek achteraf) besmet met corona 137 klanten. Niemand is besmet. Hij had wel een mondkapje op.
Anyway, ik doe hem gewoon op. Soms ben ik de enige in een winkel. Ik schaam me dan een beetje. Da’s een gek fenomeen toch? Groepsdruk denk ik. Ik wil echter niet meedoen met dat gezeur: ik doe hem standaard en overal waar het moet, op.
Ik zit ook nog steeds heel af en toe in hotels voor mijn werk met kleine groepjes op 1,5 meter. Ik wandel steevast met mijn mondkap op naar binnen. Personeel heeft daar altijd een kapje op. Dan doe ik steeds een klein onderzoek door bij de receptie te vragen: “wilt u dat ik mijn mondkapje draag?” Standaard antwoord: Oh nee hoor mevrouw….. dát hoeft hier niet. Lieve schatjes: dat hoeft niet?? Ik geef een gratis tip hoe je in elk geval een bijdrage kan leveren: “Het is aan u mevrouw, alleen wij zouden het erg waarderen. En hoppa: (bijna) iedereen zet um op. Let maar op. Maar dat durven we niet in Nederland. Want dan krijg je misschien wel een grote bek of weerstand. En ik word er dus moe van.
En dat gezeur is echt in alles terug te vinden. Het begint bovenin. De tweede kamer heeft moeite met “het kabinet”. Maakt niet uit wat ze doen. Moeite hebben ze. Die boze dame van de SP (met die mooie jurken) struikelt over haar woorden (volgens mij met spuug erbij:-)) bij Jinek over dat persmomentje op algemene zaken. Ze voelde zich zooooo ongemakkelijk. Hoe kon Rutte dat nu doehoen??
Wat een gezeik en gedraai en toneelspel. Ga toch een keer samenwerken. Goed voorbeeld doet goed volgen. Ben er klaar mee en ben van Jinek weg gezapt en 2 goede series gekeken afgelopen weken (wil je tips?).
Waarom?
Omdat het kan! Niemand staat op en deelt een ouderwetse oorvijg uit. De rest van Europa doet gewoon wat de overheid vraagt. En weet je wat nu zo interessant is? De besmettingen dalen! Tuurlijk, óók door de maatregelen. Of toch (ook) door de mondkapjes? En gaan we het dan toegeven? Of gaan we dan weer zeuren dat we niet snappen dat dat niet eerder is ingesteld nu je de opbrengsten ziet?
Je krijgt waar je je op richt. Dus als je gezeur wil horen, hoor je dat overal. Stond vanmorgen (het was 3 graden) nog heel even stiekem achter een bosje naar mijn zoon te kijken die keeperstraining had. Iets verderop begonnen ze weer…..een paar ouders. Ik ving op “er is toch ook niks meer aan zo”, “ik zou geld moeten overhouden maar is echt niet het geval”, en de mooiste was: ”het is eigenlijk een weggegooid jaar zo”…..
Plotseling……
Totdat er 1 iemand het zat was én ballen bleek te hebben zitten in zijn joggingbroek. Hij vertelde opgewekt dat hij tegenwoordig wandelt. Met zijn vrouw. En heerlijke pizza’s bakt in zijn tuin. Hij genoot best van deze nieuwe facetten van het leven. En bezoek ontving hij op zijn veranda in de tuin.
Tja, zo kan het ook. Behalve als je 3-hoog achter woont. Alleen het gekke is, die mensen hoor ik helemaal niet zeuren. Of ik heb het gemist? Misschien zeur je wel meer als je het goed hebt. Dan is het gat opeens zo groot dat je niet meer bij je lekkere restaurantje kan eten. Dan moet je het opeens gewoon met de hutspot van de Appie doen.
Heb trouwens zelf ook hard gezeurd afgelopen weken. Al was het maar dat iedereen zo zeurt/. En, tjonge wat ben ik WOEST geweest tijdens het installeren van Microsoft TEAMS (ZOOM is (nog) niet overal toegestaan namelijk…). Er bleken een paar “bugs” te zijn. Ik zal de details achterwege laten. Ik zeg alleen dit: als ik nog 1 keer doorverbonden word en een bandje krijg waar in het Engels met een Indiaas accent wordt gezegd: “please we are busy, call back later”, dan ga ik kei en keihard gillen.
We maken de balans op voor week 34 van corona
Ik heb een goed gevulde agenda in november, december. Deels LIVE maar heel veel ook omgezet naar online. Mijn hoofd suist best wel (vaak). Maar ratrace? Neuh, zo ervaar ik het niet.
Ik ben vooral moe van het gezeur over deze tijd. En het gezeur wanneer we weer kunnen doen wat we willen. En ik zeur er zelf ook over. Tuurlijk. Maar beter is om te gaan 'omdenken'. Ik ga het proberen. Let op, dit zijn de voordelen:
Geen reistijd meer, tijd voor sport, tijd voor kids, geen muntjes meer in de winkelwagentjes, geen saaie verjaardagen en verplichtingen meer, Netflix, meer lezen, meer buitenlucht, meer quality time, een caravan (dubieus voordeel:-)), geen menselijke luchtjes meer in mijn neus omdat ik nu online training geef, ik ga weer een opleiding volgen, klimaat gaat beter, creativiteit neemt toe, # ikkannuonlinetraininggevenenisnogleukook, minder geld dus meer tevredenheid (ja, ja dát werkt echt zo), intensiever contact met wie er toe doen, minder hoofdpijn, minder uitgeput…
In het hier en nu
Ik snap nu opeens pas echt de lading van de term “het nieuwe normaal”. We moeten leren leven in het hier en nu. Minder in het verleden en minder in de toekomst. Gewoon blij zijn met wat je NU wel hebt. En dat is veel meer dan je denkt. En dan is het echt geen weggegooid jaar. Nee, een bijzonder jaar. Een jaar om nooit te vergeten.
En het helpt ons minder zeuren. Heerlijk.
En weet iemand waar al kerstbomen in Amersfoort te koop zijn?
Comments