Tjonge, ik ben ook zo’n soft geval! Ik heb medelijden met Mark Rutte. Ik ben geen echt VVD-meisje en heb ook niet op Mark gestemd. Ik ging toch voor een partij met een meer gefundeerde klimaataanpak. Ik stem trouwens altijd weer anders. Wie, op dat moment, het beste bij mijn denkbeelden past.
Los daarvan: ik heb het dus wèl met hem te doen. Wat men ook zegt; ik probeer mijn eigen beeld te bepalen en me niet te laten leiden door de media. En dát is waanzinnig moeilijk. Ik denk echter, dat Mark wel een integer politicus is. Los van of je het met hem eens bent. Of dat je zijn vriendje Jort Kelder een enorme bal vindt. Dat is een ander verhaal. Hij is objectief gezien altijd respectvol. Loyaal naar diegenen die politiek een tsunami over zich heen krijgen. Hij bijt of slaat nooit de pers of andere irritante media. Hij blijft vragen of je een leuk weekend hebt gehad nadat je hem op vrijdagavond gedist hebt. Hij blijft lachen. En wellicht is het een draaikont, alleen die draaikont van hem vind ik juist leuk en sympathiek. Dat hij zijn mening bijstelt wanneer er druk komt vanuit het volk of de oppositie. Ik kan dat waarderen in mensen. Dat je tot andere inzichten kunt komen. En dat je dingen vergeet, dat snap ik ook. Ik vergeet elke dag van alles. Als je 80 uur per week werkt en zoveel verantwoordelijkheid hebt, denk ik echt dat dat heel normaal is.
Alleen ik geloof dat weinig mensen het met me eens zijn, of niet?
Daarom gaan we in debat
Hoe doet hij dit? En hoe doen zijn politieke collega’s dit? 14 uur (!) iemand afzeiken, 15 personen die na elkaar stuk voor stuk dezelfde vraag stellen. Iets in de trant van: “ik begrijp het toch nog niet, wellicht kunt u het me nog eens uitleggen…..” Niemand die opstaat en die hele bende eens een flink pak rammel geeft.
Onze premier is een leugenaar
Goed, heel kort door de bocht ging het er dus om of Mark gelogen heeft. Tenminste, dát is waar we het, aan de oppervlakte, over hebben. Waar het echt om gaat is natuurlijk macht. Dat snapt iedereen. Iedereen ziet de oppositie die een kans ziet en die met beide handen aangrijpt. Zou het nu dan toch lukken? Krijgen we hem hiermee weg? Op zich snap ik dat ook nog wel. Wat moet je anders, als oppositie? En ik snap ook nog dat De Kamer voorliegen wordt gezien als doodzonde in de politiek. Maar het blijft een interessant gegeven, dat partijen zich zo vastbijten in deze kwestie.
Interessant genoeg om mij eens te verdiepen in het thema “liegen”.
We liegen minimaal 2 keer per dag
Wat blijkt? Ja, Mark liegt. Als hij onder de noemer “mens” valt tenminste. Dan liegt hij gemiddeld zeker 2 keer per dag. Er zijn zelfs onderzoeken die zeggen dat je wel 30 keer per dag liegt. Het verklaart voor mij een hoop. Ik meen namelijk dat Sigrid ook wel eens liegt (iets met die foto op tafel?). En Jesse Klaver vast en zeker ook (zou hij deze week weer bij Mark gaan eten?) En volgens mij kunnen Thierry en Geert beiden kampioen worden binnen dit thema. Lillian vind ik persoonlijk enorm irritant, echter die heeft voor mij wel iets eerlijks over zich. Alleen jammer joh! De wetenschap heeft het onderzocht: we liegen dus ALLEMAAL elke dag weer. Lillian dus ook.
Wat is liegen?
Deze soort van definitie kwam ik tegen:
‘Een mens kan alleen liegen, wanneer hij bewust kan kiezen en er opzettelijk voor kiest om de ander te misleiden, zonder dat hij de ander daarvan in kennis heeft gesteld’.
Dus dat kan een leugentje om bestwil zijn. Ik weet nog dat mijn man me ooit vertelde dat er bij hem op de zaak echt geen aantrekkelijke vrouwen zouden werken. Totdat we een personeelsdag hadden in de Efteling. Alleen voor mensen van zijn werk met hun gezinnen. De ene na de andere (blonde) stoot kwam langslopen en riep mijn man enthousiast en kwelend gedag! Ik heb een hartig woordje met hem gewisseld natuurlijk:-).
Maar goed, dat is dus liegen om iemands bestwil, om iemand niet te kwetsen of jaloers te maken. Maar wat we ook veel doen, is liegen tegen onszelf. Zo kun je soms echt in je eigen leugens gaan geloven. Je eigen waarheid creëren. Zelf ben ik er bijvoorbeeld heel goed in om een verhaal wat mooier te maken. En feitelijk voeden we onze kinderen ook op om te liegen. Wanneer ze een kadootje krijgen en het niet mooi vinden leren we ze vaak “zeg maar niet dat je het niet mooi vond”. Om de ander niet te kwetsen. Of als iemand mijn zoontje op komt halen om te spelen en hij heeft geen zin….dan zegt hij dat gewoon. Ik heb dan altijd beetje buikpijn en moet echt op mijn lippen bijten om dan niet te zeggen “dat kan je niet maken joh”.
Waarom lieg jij?
Hoe dan ook. Eigenlijk is het helemaal niet interessant om te weten of iemand liegt. Want dat is gewoon zo. We liegen de hele dag door. Soms met goede intenties en soms niet. Veel leuker en interessanter vind ik het om te weten WAAROM iemand liegt. Dus stel dat Mark inderdaad ergens tussen neus en lippen iets over Pieter Omtzigt heeft gezegd. Dat is natuurlijk helemaal niet vreemd, gezien de omstandigheden. En hij was het gewoon ff kwijt na 2 weken, omdat het op dat moment niet belangrijk leek. Wat is dan een interessante vraag? Een hypothetische vraag bijvoorbeeld:
"Stel dat u dat gezegd heeft…
- Wat vindt u eigenlijk van Pieter Omzigt?
- Op welke vlakken waardeert u hem?
- Wat vindt u irritant aan hem?
- Welke positie zou u voor hem geschikt vinden?"
Lijkt mij enorm boeiend om die antwoorden te horen! Ik heb echt een groot deel van het debat gevolgd. NIEMAND stelde een vraag zonder oordeel of vanuit pure nieuwsgierigheid. Nee, iedereen stelde vragen om vragen te stellen. Om een vinkje te kunnen zetten “ik ben er tegenin gegaan”, “ik heb opgetreden”. Wat enorm jammer, wat een gemiste kans!
Voor mij was dit meer een soort rechtszaak dan een debat. Niemand wilde echt antwoorden horen. Alleen maar even zijn of haar stempel drukken. En als we dan toch alleen maar willen weten OF hij gelogen heeft: had die ambtelijke ondersteuners als getuige opgeroepen. Die weten de waarheid.
Ik zeg: Lekker blijven liegen, maar vraag gewoon even door....
Ik hoop dat we het ooit gaan durven. Gewoon een dialoog voeren en vragen: WAAROM deed je dat? Of , los van of je dat gezegd heb Mark, HOE denk je er eigenlijk over? En dan openlijk je mening mogen geven. En het soms in harmonie oneens zijn. Ook in Den Haag. Zonder dat je er meteen politiek op afgerekend wordt. Dan hoeven ze ook niet zo tenenkrommend om een concreet antwoord heen te draaien. En dan kunnen wij als volk beslissen wat we ervan vinden. Bij de volgende verkiezingen.
Zullen wij er anders gewoon mee beginnen? Aan onze eigen keukentafel. Goed voorbeeld doet immers volgen. Dus verbeter de wereld en wees nieuwsgierig naar een ander! Alleen dat kan de wereld mooier maken!
Fijn weekend voor iedereen!